بررسی توانایی تشکیل بیوفیلم در استافیلوکوکوس اورئوس‌های جدا شده از اورام پستان دامداری‌های اطراف تهران

یکی از مهمترین فاکتورهای حدت استافیلوکوکوس اورئوس توانایی تشکیل بیوفیلم می‌باشد. این باکتری توانایی چسبیدن و نفوذ به داخل سلول‌های اپیتلیال پستان گاو را دارد. در استافیلوکوکوس اورئوس اتصالات داخل سلولی پلی ساکاریدی (Polysaccharide intercellular adhesion, PIA) توسـط ژن‌هـای icaA و icaD کـد می‌شود. تولید PIA مسئول رشد بیوفیلم استافیلوکوکوسی می‌باشد. عفونت‌های بیوفیلمی معمولا مزمن و برگشت پذیر بوده و به درمان به سختی پاسخ می‌دهند. مجمـوع 90 جدایه استافیلوکوکوس اورئوس از شیر خام تهیه شده از 5 گاوداری شیری اطراف تهران جمع آوری گردید. تمام جدایه‌ها براساس روش‌های استاندارد (National mastitis council, NMC) مورد تشخیص قرار گرفت و جدایه‌های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده توسط واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR) مورد تایید قرار گرفتند. بررسی فنوتیپی تشکیل بیوفیلم با استفاده از روش میکروپلیت تیتراسیون انجام گردید. تمامی جدایه‌ها جهت حضور ژن‌های icaA و icaD با روش واکنش زنجیره ای پلیمراز مورد ارزیابی قرار گرفتند. بررسی فنوتیپی  تشکیل بیوفیلم با استفاده از میکروپلیت‌های تیتراسیون نشان داد که به ترتیب 4/4، 40، 3/43 درصد از جدایه‌ها قادر به تشکیل بیوفیلم بصورت قوی، متوسط و یا ضعیف می باشند و تنها 2/12 درصد جدایه‌ها قادر به تشکیل بیوفیلم در محیط آزمایشگاه نبودند. همچنین 7/87 درصد (90/79) جدایه ها دارای ژن‌های icaA و icaD بصورت جداگانه بودند. و 5/85 درصد (90/77) هر دو ژن را بصورت همزمان داشتند. نتایج این مطالعه شیوع بالایی از ژن‌های ایجاد کننده بیوفیلم و بیان فنوتیپی نسبتاً بالایی را در دامداری‌های اطراف تهران نشان می‌دهد